Recenzja książki 48 + wyniki Candy!

48 to pierwszy tom z czteroczęściowej serii Andreasa Grubera

Okładka mnie zmroziła, przeraziła i wstrząsnęła mną. Ostatnio jestem bardzo emocjonalna – może to dlatego. Od razu przeczytałam opis okładkowy który mnie zainteresował. Pomysł na fabułę zaintrygował mnie. Ciekawa byłam jak się rozwinie akcja. 

Kiedy dostałam ją do domu od razu rzuciłam się do czytania i przepadłam. Nie mogłam się od niej oderwać. Korzystałam z każdej chwili aby przeczytać choć jeden rozdział. 

Akcja już od początku jest bardzo wartka. W pierwszym rozdziale na rozgrzewkę możemy przeczytać opis wyszukanego i straszliwego sposobu znęcania się nad porwaną osobą. Może ją wyratować jedna wskazana przez porywacza osoba. Dostaje ona wskazówkę na podstawie której może uchronić porwaną od śmierci. Wskazówki niestety są dosyć trudne do rozgryzienia.

Bohaterowie byli dobrze nakreśleni. Bardzo podobały mi się dialogi, smaczki rzucane przez postaci, np.: „Pana obecność powoduje dług tlenowy w pomieszczeniu. „ - jest ich wiele. Kilka z nich od razu sobie zapisałam. 

Moją największą uwagę przykuł holenderski profiler, neurotyczny Maarten S. Sneijder który pali marihuanę i delektuje się herbatą waniliową. Jest zamknięty w sobie, skrywa sekrety i czasem dowiadujemy się czegoś więcej o tym interesującym człowieku. Zraża do siebie ludzi jakby nie miał chęci i czasu na budowanie relacji z nimi. Co czasem utrudnia prowadzenie przez niego śledztwa. 

Główną bohaterką jest Sabine, ambitna policjantka. Nie jest jakąś charyzmatyczną postacią – raczej prostą, całkiem przeciętną, co sprawia że jest ona bardziej realna i rzeczywista. Ale też bez problemu można ją polubić – bo jest prawa, spontaniczna i łatwo wejść w jej skórę czytając książkę.

Na początku traci swoją matkę więc nic dziwnego że nawet gdy przełożony odsuwa ją od śledztwa – ona nadal jest głęboko zaangażowana i prowadzi go na własną rękę. Razem z Sneijderem tworzą bardzo ciekawy duet, który świetnie się uzupełnia. 

Styl autora jest lekki dzięki czemu książkę czyta się szybko i przyjemnie. 44 rozdziały są krótkie – dzięki czemu ma się wrażenie że akcja toczy się szybko. 

Książka ma ponad 400 stron i cały czas trzymała mnie w napięciu. Co ciekawe nie jest tu najważniejsze kto uprowadził kobietę, ale dlaczego to zrobił. Rozwiązaniem zagadki jest dowiedzenie się co inspiruje i popycha porywacza do tak wstrząsających porwań i kolejnych rzeczy które porywacz robi porwanymi kobietami. Lubię dobre thrillery i tę książkę spokojnie można zaliczyć do tego grona już nie mogę się doczekać kolejnego tomu tej serii. 

Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu:

*

I obiecane wyniki:

Gratuluję Karolinie z Papierowego płatka!

Karolina skontaktuj się ze mną mailowo :)

*

Ostatnio nie ma mnie z Wami tyle ile bym chciała.

To przez mój słodki, miesięczny umilacz czasu <3 :

Staram się nadrabiać wizyty u Was jak tylko Pani Prezes mi na to pozwoli :)
Pozdrawiam
*
Pani KoModa.