(NIE)Piękność Natasza Socha

(Nie)piękność. Ile jest warta Twoja uroda?

 Natasza Socha

" We współczesnym świecie po prostu trzeba być ładnym. Tego niestety wymagają od nas wszyscy. Uroda staje się głównym atutem, podobnie jak ciało i młodość."

Czym jest uroda?

Większość osób deklaruje, że wygląd nie jest najważniejszy. Jednak badania pokazują coś innego. To ładne osoby mają lepiej w pracy, dostają mniejsze wyroki, łatwiej wybaczyć im przewinienia. Jednym słowem ładnym jest zdecydowanie wygodniej  w życiu. Rzadko kto to przyznaje na głos - ale tak właśnie jest. Ale są przecież też brzydcy i nie tylko po to aby dostrzegać piękno ;) Brzydkim kobietom mówi się, że mają ładne dłonie, oczy, włosy, szuka się choć jednej ładnej cechy. Czasem ludzie nieźle muszą się nagimnastykować aby znaleźć piękno w drugiej osobie.

A co wtedy kiedy nie umiesz znaleźć choć jednej ładnej cechy? Takie mniemanie o sobie ma główna bohaterka książki  -Nasturcja. O ironio została nazwana jak piękny pomarańczowy kwiat. Pewnie dlatego swoje imię traktuje jak żart losu. Nie widzi nic ładnego czy choćby przeciętnego w swoim wyglądzie. Dlatego nawet o siebie nie dba. Nie widzi sensu tracić na to czasu. Workowate swetry i spodnie dresowe to coś dla niej. Przecież lepiej być przeźroczystym niż rzucać się w oczy swoją brzydotą. Zaakceptowała z niejakim bólem taki stan rzeczy.

Musi jakoś przeżyć lamenty swojej matki która wpada do niej i męczy ją. Matka stara się wpasować swoja córkę  w utarty szablon. Sama nie może pogodzić się z tym, że jej córka jest sama. Jej zdaniem każda kobieta aby być kompletna potrzebuje do tego mężczyzny. 

Dziewczyna z jednej strony wkurza się i nie chcę się zgodzić na to aby wejść w tory które przyszykowała jej matka. Przecież jako kobieta może być sama. Nie musi się definiować przez związek z inną osobą. Bycie z kimś nie jest jednoznaczne ze szczęściem i spełnieniem. Ale z drugiej strony czuje w sercu niedosyt. Faktycznie w głębi serca marzy o miłości, która zapełniłaby pustkę w jej życiu. Ale z takim wyglądem uważa, że to nie jest możliwe. I że powinny jej wystarczyć romanse przez internet. 

Nowym doświadczeniem jest dzień w którym Nasturcja poznaje czterdziestokilkuletnią  sąsiadkę Paulinę. Paulina mieszka na wprost i była wielokrotnie obserwowana przez dziewczynę. Pewnie dlatego, że jest kwintesencją piękna. Wszystko co robi jest wspaniałe i wyjątkowe. Dziewczyna syci się tym pięknem, bo chociaż tak może obcować z prawdziwą urodą. Jest przekonana, że wystarczy wygląd i można być szczęśliwym.


Ze strony Pauliny jednak to tak pięknie nie wygląda. Bo o taki olśniewający wygląd trzeba dbać. Trzeba poświęcać na to czas i pieniądze. To nie jest wcale proste i przyjemne utrzymywać taki nieskazitelny wygląd cały czas.


Do tej dwójki zagubionych kobiet dołącza jeszcze bardziej zagubiony szczurołap Karol. To już cały komplet indywidualności. O dziwo znajdują wspólny język. Co wyniknie z tej przedziwnej znajomości? Musicie koniecznie przeczytać. :)


Bardzo mnie poruszyła ta książka. Nie wiem czemu ale zupełnie się utożsamiłam z główną bohaterką. Pewnie dlatego, że jakiś czas miałam podobne odczucia jakie ona miała. Czasem bywa, że czujesz się nieatrakcyjny, czasem zaszczuty w szablonach które narzucają nam inni. Czasem trzeba się dopasować do oczekiwań swojej rodziny. Bohaterowie stworzeni przez autorkę są realni i ciekawi.


To już kolejna książka Nataszy którą czytam i mam wrażenie że im dalej w las tym bardziej mi się podoba. Kolejna książka jest jeszcze lepsza niż poprzednia. Podobają mi się tematy z jakimi zmierzyła się autorka. To nie tylko uroda czy jej brak, ale także funkcjonowanie w otoczeniu, akceptacja siebie. Jaki wpływ na jednostkę ma społeczeństwo i mody wymyślane przez kreatorów rzeczywistości. Czy ulegniemy tym manipulacjom? Czy poddamy się w przedbiegach? A może jest inne wyjście?  Oko autorki celnie dostrzega wahania ludzkiego serca.


W książce można znaleźć zabawne i całkiem absurdalne sytuacje (które musiałam czytać na głos mężowi - bo tak się śmiałam że chciał się dowiedzieć co było tak śmieszne). Pozornie lekki ton zmusza czytelnika do autorefleksji do której z kobiet mu bliżej. Książkę czyta się szybko ponieważ rozdziały są dosyć krótkie. Ja spędziłam z nią kilka fantastycznych godzin!

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu EDIPRESSE.

Ps na insta Pani Socha wrzuciła moje zdjęcie na swój profil :) 

To bardzo miłe!

*

Czytam inspirujące książki również na Insta KLIK

*
Ps a rozdanie wygrywa Ania z inspiracje w moim mieszkaniu

Pani KoModa