"Plecy, które chcę kopnąć" Risa Wataya recenzja

 "Plecy, które chcę kopnąć."

 Risa Wataya

Jak wiele pamiętasz z czasów szkoły średniej? Te przyjaźnie, emocje, problemy. Po przeczytaniu książki „Plecy które chcę kopnąć” uświadomiłam sobie, że niewiele pamiętam. Ale to co wróciło do mnie, było bardzo odświeżające i mocne.

Główna bohaterka Hatsu jest inteligentną nastolatką. Trafiła do klasy licealnej wraz ze swoją przyjaciółką, Kinuyo. Jednak w tym momencie ich drogi rozchodzą się. Kinuyo stała się członkiem nowej grupy. Zachęcała Hatusu by do nich dołączyła. Jednak dziewczyna zupełnie nie chciała dostosować się do większości. Tamto towarzystwo nie pasowało do niej a ona również nie zamierzała dostosować się. Wolała spędzać czas tylko ze swoją przyjaciółką, albo sama.

Na jednym z zajęć poznała kolejnego outsidera, Ninagawę. Była nim wyraźnie zaintrygowana. Chłopak był idolem modelki Orchan i potrafiłby mówić tylko o niej. Oboje są skupieni na sobie. Ona ma trudny charakter a on ciągle odlatuje myślami w inny świat. Czy tych dwoje może nawiązać więź? Czy to swoiste wykluczenie z towarzystwa wystarczy do budowy przyjaźni?  

Dawno nie czytałam takiej błyskotliwej i prawdziwej książki. Przypomniałam sobie, jak to jest być nastolatką. Przeżywać pewne wydarzenia, zmagać się z emocjami, których nie rozumiem ale je czuję. Nastolatki tak mają: mówią coś i zanim jeszcze dokończą zdanie, nie rozumieją dlaczego tak powiedziały. Nie pojmują swoich skrajnych emocji, sympatii do kogoś a w kolejnej sekundzie złości czy nienawiści. Są pogubione i często wycofują się.

Autorka stworzyła przejmującą analizę młodego człowieka w zderzeniu z różnymi problemami. Samotności, wykluczenia, samoakceptacji, agresji, krytyki i oceny innych … Jestem pod wielkim wrażeniem talentu autorki. Chętnie sięgnę po jej kolejną powieść.

Za mozliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Kirin.

Pani KoModa